Dla kogo przeznaczona jest metoda?

Ze względu na zastosowanie bardzo łagodnego ucisku nie ma ograniczeń wiekowych ani przeciwwskazań medycznych. Można jedynie wskazać u poszczególnych osób obszary, w których mikrokinezyterapia może być szczególnie przydatna.

Mikrokinezyterapia jest, w ocenie pacjentów, metodą łagodną, przyjemną i bezbolesną, przynoszącą bardzo często szybką ulgę w cierpieniu. Nie znaczy to, że jest w stanie zastąpić klasyczną fizjoterapię lub działania lekarzy. Stanowi dobre uzupełnienie, dając specjalistom kolejne narzędzie pracy. W bardzo wielu przypadkach, przynosząc ulgę, dodaje pacjentom odwagi do potrzebnych dalszych ćwiczeń pod okiem specjalistów. Charakterystyczną cechą tej terapii jest duży współczynnik trwałego ustąpienia bólu po wykonanych zabiegach.

 

Dzieci

Dzieciom zabiegi zawsze wykonuje się w obecności rodzica/ów lub opiekuna/ów.
Wskazane jest, by zabieg odbył się w domu (lecz nie jest to warunek konieczny). Znajome i bliskie środowisko minimalizuje sytuację stresową i ułatwia powrót do zdrowia.
Działanie mikrokinezyterapii u dzieci najczęściej polega na profilaktyce. Zabieg jest łagodny i bezbolesny, nie wymaga też dodatkowego sprzętu (oprócz stołu do masażu), dlatego ta terapia polecana jest szczególnie niemowlętom. Nienarodzone dziecko, noworodek, niemowlę, wcześniak
Pierwsze zabiegi, które wspomagają rozwój dziecka, mogą być wykonywane już w czasie ciąży, ponieważ stan zdrowia noworodka jest uzależniony od stanu zdrowia kobiety, tak podczas ciąży, jak i porodu, i od rodzaju porodu. W przypadkach, gdy na tym wczesnym etapie rozwoju pojawiają się zakłócenia bądź urazy, mogą one powodować u noworodków np.:
urazy okołoporodowe, zaburzenia rozwoju koordynacji i psychomotoryki,
zaburzenia trawienia,
zaburzenia snu,
niepokój,
problemy z ssaniem lub połykaniem,
wzdęcia
wady postawy.
Przedszkolak, uczeń
Organizm noworodka ma wykształcony jedynie zaczątek układu odpornościowego, zwany odpornością wrodzoną (nieswoistą). Wraz ze wzrostem i rozwojem organizmu zmienia się także jakość odporności organizmu. Z początkowej odporności wrodzonej układ rozrasta się tworząc tzw. odporność nabytą (swoistą). Ostatnim okresem rozbudowy odporności organizmu jest okres dojrzewania w pełni funkcjonującego układu immunologicznego. Z tego względu wiek dziecięcy, przedszkolny i wczesnoszkolny to czas przeziębień i chorób zakaźnych. Na tym etapie rozwoju dziecka układ odpornościowy ewoluuje.
Mikrokinezyterapia może wcześnie zidentyfikować pojawiające się problemy i skutecznie im zapobiegać w następujących przypadkach:
choroby układu oddechowego (zapalenie oskrzeli, przewlekle zapalenie błony śluzowej nosa, astma),
alergie,
wady postawy,
przewlekłe infekcje ucha,
problemy z trawieniem,
stany pourazowe i powypadkowe (np. niepokój po traumatycznych wydarzeniach),
moczenie nocne,
ostre i przewlekle zakażenia dróg moczowych,
trudności z koncentracją i w uczeniu się,
problemy z zasypianiem, snem, bezsenność, bóle głowy,
ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi), ADD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej)
zespoły psychosomatyczne, lękowe i depresje,
dysleksja, dysgrafia, zaburzenia logopedyczne.

Nastolatki

Wiek nastoletni (11-19 rok życia) bywa trudny zarówno dla nastolatków, jak i ich rodziców. Młody człowiek staje przed wyzwaniami okresu dojrzewania, które dotyczą jego sfery fizycznej, psychicznej, emocjonalnej i społecznej. Rzadko kiedy czas ten przechodzi bezkonfliktowo, zaś młodzi ludzie często sami nie nadążają za przemianami, które zachodzą wewnątrz ich organizmów. Dlatego też dochodzi u nastolatków do poczucia osamotnienia i swoistego buntu przeciw całemu światu, a nawet przeciw samym sobie. Nastolatek, nie rozumiejący siebie i otaczającego świata, jest w stanie popełnić liczne życiowe błędy, których później, naturalnie, żałuje.
Zabieg mikrokinezyterapii w przypadku nastolatków może minimalizować objawy związane z następującymi problemami:
dojrzewanie (np. trądzik młodzieńczy, kompleksy dotyczące wyglądu),
zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia, nadwaga, wychudzenie),
napady agresji i złości, autoagresja, depresja,
nałogi (alkohol, narkotyki, papierosy, gry komputerowe).

Kobiety

Organizm dorosłej, zdrowej kobiety podlega cyklicznym zmianom związanym z cyklem miesiączkowym. Samopoczucie kobiet w dużej mierze zależy od zmian hormonalnych, które wpływają na funkcjonowanie nie tylko jajników i macicy, ale całego ciała oraz psychiki. Warto uznać ten fakt i, nie wstydząc się tego, ani z tym nie walcząc, znaleźć sposoby, by czuć się tak dobrze, jak to tylko możliwe. Należy również pamiętać, że regularna profilaktyka pozwala w porę wykryć wczesne stadium choroby, co w dalszej kolejności umożliwia skuteczne leczenie. Z byciem kobietą łączą się doznania i wspaniałe, i niezbyt przyjemne. Na szczęście, nawet jeśli tych drugich nie można całkiem uniknąć, zwykle udaje się je zminimalizować. I tu może być pomocna mikrokinezyterapia.
Do najpowszechniej występujących dolegliwości kobiecych należą:
zespół napięcia przedmiesiączkowego, bolesne miesiączkowanie, zaburzenia cyklu miesiączkowego oraz stany zapalne okolic intymnych,
choroby sercowo-naczyniowe,
bóle głowy, migreny,
dolegliwości menopauzy,
choroby układu płciowego i moczowego.

Mężczyźni

Mężczyźni mają skłonność do zapadania na pewne choroby częściej niż kobiety. Większość mężczyzn nie przejmuje się stanem swojego zdrowia. Gabinety lekarskie odwiedzają mniej chętnie niż kobiety. Panowie nie chcą okazywać słabości, często nie przyznają się do dolegliwości. Nie chcą myśleć ani rozmawiać o chorobie.
Siedzący tryb życia i źle dobrana dieta są przyczyną coraz częstszego występowania różnego rodzaju dolegliwości (np. błony śluzowej odbytu). Niestety wielu pacjentów wstydzi się szukać pomocy lekarskiej. Podobnie sprawa wygląda z tzw. „męskimi nowotworami”. Profilaktyczna wizyta w gabinecie urologa, zwiększa szanse na całkowite wyleczenie.
Mężczyźni więcej palą, używają częściej i więcej alkoholu, odżywiają się bardziej niezdrowo, są mało aktywni fizycznie, mają nadmiar pracy, krócej wypoczywają i mniej śpią. Najczęściej mężczyźni przychodzą na zabieg mikrokinezyterapii, ponieważ namawiają ich do tego żony lub gdy zauważą spektakularną poprawę zdrowia u najbliższych po zabiegach mikrokinezyterapii.
Do najczęstszych dolegliwości z którymi zgłaszają się mężczyźni na mikrokinezyterapię zaliczyć można:
choroby układu krążenia i serca np. nadciśnienie tętnicze, bóle w klatce piersiowej
dolegliwości andropauzy
otyłość OBPS – bezdech senny
choroby prostaty
choroby układu moczowego i odbytu
przewlekły kaszel.

Sportowcy

Przy zastosowaniu mikrokinezyterapii bardzo dobre efekty uzyskuje się, między innymi, w następujących przypadkach:
bóle spowodowane kontuzjami,
przykurcze mięśni, ostre i przewlekłe zespoły bólowe układu kostno-stawowego i kręgosłupa (np. rwa kulszowa, rwa ramienna, dyskopatie, zmiany degeneracyjne dużych stawów),
ostre urazy (np. kręgów szyjnych lub po operacji),
schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego (np. przepuklina dysku, skoliozy),
trudności z koncentracją,
ostre lub przewlekłe choroby,
zmęczenie,
problemy układu wegetatywnego.
Mikrokinezyterapia sprzyja głębokiej relaksacji mięśni i nerwów oraz pozwala organizmowi na samoregenerację i powrót dobrego samopoczucia.

Seniorzy

Przejście na emeryturę to drastyczna zmiana dotychczasowego stylu życia. Samotność i poczucie wyobcowania osób starszych to dolegliwości, którym należy zapobiegać. Każdy z nas chciałby zachować zdrowie jak najdłużej. Szczególnie, kiedy człowiek wchodzi w czas tzw. jesieni życia. Dlatego tak ważne jest, by prowadzić je według kilku zasad. Okres starzenia się nie powinien kojarzyć się tylko z chorobami i innymi dolegliwościami zdrowotnymi. Ważnym i niezwykle prostym do zastosowania aspektem, który chroni przed kłopotami ze zdrowiem, jest jak najdłuższe zachowanie aktywności fizycznej. Bez wątpienia najczęstszymi dolegliwościami, z jakimi borykają się osoby starsze, są te związane z układem ruchowym i krążeniowym. Z wiekiem poruszanie się sprawia coraz większe trudności. Nie da się ukryć, że problemy z poruszaniem się negatywnie wpływają na cały organizm osoby starszej. Ból krzyża czy „łamanie w kościach” to najczęściej występujące schorzenia w układzie ruchowym. Z wiekiem organizm wchłania coraz mniej składników odżywczych, w tym także wapnia, który jest odpowiedzialny za budowę kości, stąd trudności w poruszaniu się. Seniorzy częściej zapadają na choroby oczu (np. jaskra) i uszu. Częściej skarżą się na wahania i zmiany pogody, czy też skoki ciśnienia. Mają problem z nietrzymaniem moczu. To tylko niektóre dolegliwości, na jakie coraz częściej skarżą się seniorzy. Warto również dodać, że dolegliwości, jakie występują u osób starszych, mają także związek z płcią.