1. Przebieg zabiegu
Średni czas trwania zabiegu to 30 do 45 minut.
Po przedstawieniu przyczyn wizyty, pacjent kładzie się na stole do masażu, pozostając najczęściej w lekkim ubraniu. Rytmy życiowe są łatwiejsze do wyczucia poprzez lekkie ubranie niż bezpośrednio na ciele. Terapeuta nie jest rozpraszany przez inne odczucia, a pacjent czuje się bardziej swobodnie.
Pierwsza część zabiegu to poszukiwanie mikropalpacyjne pozwalające odnaleźć przyczynę odpowiedzialną za obserwowane zakłócenie- ten etap nazwano odkrywaniem blizny patogennej.
Druga część polega na poszukiwaniu symptomów, które są związane z tą blizną. W tym czasie, terapeuta pozostawia jedną rękę w miejscu przyczyny (na bliźnie patogennej), a drugą ręką, przesuwając się po linii środkowej ciała, poszukuje zaburzonej partii tkanek- tzw. piętra – będącego konsekwencją powstałej blizny. Po znalezieniu piętra, terapeuta określa tkankę jaka została na tym poziomie uszkodzona – tym razem na linii prostopadłej do osi ciała. To pozwala na zlokalizowanie symptomów w ciele – objawiających się oporem, wyczuwalnym między zaburzoną tkanką na danym piętrze a uszkodzonym organem.
Możliwe jest określenie orientacyjnej daty urazu zapisanego w ciele pacjenta. Chociaż fenomen ten nie został jeszcze do końca naukowo wyjaśniony, datowanie urazu jest ciekawą formą zbierania informacji, pozwalającej pacjentowi lepiej określić początek zaburzeń w jego organiźmie. Zrozumienie przeszłych przyczyn obecnego bólu jest również formą prewencji przed chorobą.
Po zidentyfikowaniu, blizna jest stymulowana co włącza prawie natychmiast procesy samoleczenia. Jest to forma bezpośredniego dialogu z pamięcią tkankową osoby, dokonywanego drogą palpacyjną bez pomocy innych nośników. Mechanizm autokorekcji włącza się tak samo dobrze u dorosłych, dzieci jak i zwierząt.
2. Po terapii
Ważne zakłócenia, które nie były usunięte we właściwym czasie przez organizm, a pozostają w związku ze zgłaszanymi dolegliwościami, zostają odnalezione i „przypomniane” ciału przez terapeute. Po zabiegu organizm zaczyna je usuwać. W związku z tym, w czasie 48 godzin po zabiegu pacjent może czuć się zmęczony. W ciągu tych 2 dni mogą się ujawnić lub nasilić dolegliwości i emocje związane z blizną patogenną. W celu ułatwienia tej eliminacji, zalecane jest aby w tym czasie, pić duże ilości wody i nie podejmować zbytecznych wysiłków.
3. Ilość koniecznych terapii
W przypadku kiedy pierwsza terapia nie przyniosła w pełni oczekiwanych efektów, pacjent może wziąć pod uwagę poddanie się drugiej terapii, w kilka tygodni po pierwszej lub w terminie krótszym, jeśli dolegliwości z jakimi przyszedł mają charakter ostry. Trzy wizyty związane ze zgłaszanym problemem – symptomem są maksymalną ilością jakiej pacjent może się poddać. Po tej ilości zabiegów, w przypadku braku odczuwalnych efektów, pacjent powinien skorzystać z innych rodzajów terapii. W takich przypadkach można przypuszczać, że dotychczasowa terapia nie dotarła do etiologii problemu albo zmiany w organiźmie doszły do stadium nieodwracalnego tą metodą.
Dwa lub trzy zabiegi w roku mogą być brane pod uwagę w celach prewencyjnych.
Niektóre choroby ewoluujące mogą wymagać regularnych terapii.